Πιστεύεται ότι έχουν γίνει από τον Clicquot (σήμερα Veuve Clicquot) και είναι σε καλή κατάσταση. Δοκίμασαν όλοι φέρνοντας στην επιφάνεια ένα μπουκάλι και βρήκαν την γεύση του πολύ γλυκιά, είχε μια έντονη μυρωδιά καπνού, έκανε πολύ μικρές φυσαλίδες και μπορούσες να γευτείς βαλανιδιά. Ήταν φανταστική.
Το κρασί που βρέθηκε ήταν τέλεια διατηρημένο λόγω των κατάλληλων συνθηκών, το σκοτάδι και το κρύο του βυθού δηλαδή. Σε βάθος 55 μέτρων, όπου υπάρχει σταθερή θερμοκρασία τεσσάρων βαθμών Κελσίου, και απόλυτο σκοτάδι. Είναι οι καλύτερες συνθήκες αποθήκευσης. Η πίεση στο εσωτερικό της φιάλης παραμένει αμετάβλητη και εμποδίζει το νερό και αλάτι από να μπεί στο μπουκάλι. Μόνο οι αφρώδεις οίνοι μπορούν να επιβιώσουν σε αλμυρό νερό, όπως είπε ο ιδιοκτήτης εστιατορίου και οινολόγος, Carl Jan Granqvist.
Αν τα μπουκάλια έρχονται από την δεκαετία του 1780, αυτό τα κάνει περίπου 40 χρόνια γηραιότερα από το ρεκόρ του σημερινού κατόχου, ένα μπουκάλι Perrier-Jouet από το 1825.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι κάθε φιάλη κρασιού θα αποφέρουν περίπου 69.000 δολλαρίων σε δημοπρασία. Δυστυχώς για τους λάτρεις της σαμπάνιας, θαλλάσιος αρχαιολόγος του Ααλαντ λέει πως είναι ιδιαίτερα μεγάλης επιστιμονικής αξίας και δεν είναι προς πώληση.
Το κρασί έχει σταλεί στη Γαλλία για ανάλυση και άν επιβεβαιωθεί το έτος παραγωγής, θα είναι η παλαιότερη πόσιμη σαμπάνια του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το σχόλιό σας μετράει !